taki sobie pokoik gościnny

Nasz dom jest pełen mieszkańców i gości.

 Każdy chce mieć swój kąt

 i ma,ale co jakiś czas następują roszady,remonty

 przeprowadzki, itp.aby było  wygodniej.Ostatnio  nasza awaryjna sypialnia stała się pokoikiem gościnnym.

My awansowaliśmy do pokoju dziecka,które na rok wyjechało   

W nowym pokoiku  gościnnym,choć niewielkim panuje błoga cisza .

Widok na taras latem ukwiecony,a przez cały rok świecący różnymi lampkami,lampionami pozwala się zrelaksować.

Pokój powstał kilka lat temu z wydzielonej części salonu -pierwotnie na biuro domowe.

Ale u nas ciągle zmiany,zmiany,zmiany...

Jak chyba widać  na szerokość mieści się podwójne łóżko i stolik.Łóżko z baldachimem nadaje ciekawy charakter pokoikowi.

 Ostatecznie zrezygnowałam z koronkowej serwety,

na ewentualną okoliczność goszczenia prawdziwego mężczyzny:)

 Wygrała wersja z fioletowym obrusikiem,nie jest nazbyt słodko.(nazbyt-co to za słowo?)

Po południu przez okno wpada słonce.

 A poniżej widok ''rozpościerający się'' z pozycji 

leżącego w łóżku.

 Tajemnicza "czarna dziura" to wnęka regału z karton gipsu, w którym ukrywa się sprzęt rtv.

  

Widok z łóżka na taras.

To by było na  tyle .

pozdrawiam!